امروزه با افزایش جمعیت و کمبود شدید فضا برای احداث ساختمان ها و معابر از جمله راه ها در مجاورت یکدیگر، ترجیح عمومی به سمت ساخت ساختمان هایی است که احداث آن ها با گودبرداری های عمیق و نیمه عمیق همراه است، ولی تغییر مصالح یک شیروانی از خاک به سنگ، شرایط پایداری و تحلیل آن را به صورت بارزی تحت اثر قرار می دهد. در یک شیروانی سنگی، سطوح ضعیفی وجود دارند که جهت داری و چگالی آن ها الگوهای متنوعی از ریزش را تشکیل می دهند. در این تحقیق، به بررسی و تحلیل پایداری استاتیکی و دینامیکی دیواره ی سنگی ناشی از گودبرداری به عمق 15 متر در لایه سنگی شیل واقع در شهرک شهید کشوری-اصفهان با در نظر گرفتن اثرات ناهمسانگردی ساختاری ناشی از حضور بلوک ها و درزه های سنگی و فشار آب حفره ای و همچنین بررسی جوانب این ناپایداری ها پرداخته شده است. چالش اساسی موجود در این نوع شیروانی ها، حضور مصالح سنگی و روی دادن ریزش های بلوکی همزمان با تراوش آب از میان درزه ها است. برداشت اطلاعات از طریق روش خط برداشت و تحلیل های آماری در نرم افزار DIPS انجام گردیده و در نهایت تحلیل استاتیکی، دینامیکی و هیدرواستاتیکی با استفاده از نرم افزارUDEC صورت پذیرفته است. نتایج نشان می دهند که دیواره مورد مطالعه در حالت استاتیکی و دینامیکی پایدار، ولی با اعمال جریان هیدرولیکی دچار ناپایداری شده است.

خاکهای چسبنده اصطکاکی به وفور در اجرای سازه های خاکریز استفاده می شوند. با توجه به نحوه اجرای این خاکریزها، یعنی اعمال انرژی تراکمی در راستای قایم، وقوع ناهمسانگردی در مقاومت و نفوذپذیری در آنها محتمل به نظر می رسد. در این پژوهش سعی شده است با اصلاح و استفاده از ابزار برش مستقیم با جعبه بزرگ، امکان ارزیابی ناهمسانگردی در مقاومت برشی خاکهای چسبنده اصطکاکی فراهم شود. آن گاه با انجام بیش از 108 آزمون برش مستقیم، تاثیر نوع تراکم و میزان رطوبت تراکم بر میزان ناهمسانگردی مقاومت در نمونه های متراکم شده خاک ماسه ای رس دار مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به نتایج حاصل از آزمایشات انجام شده ملاحظه شد که اولا در کلیه نمونه ها ناهمسانگردی در مقاومت وجود داشته و مقاومت برشی در راستای قایم (راستای تراکم) در حدود 14 تا 21 درصد بیش از مقاومت در صفحه افقی است. ثانیا با افزایش رطوبت در کلیه تراکمها میزان ناهمسانگردی افزایش می یابد. به علاوه معلوم شد که در رطوبتهای بیش از بهینه افزایش میزان ناهمسانگردی در چسبندگی قابل ملاحظه است. بیشترین میزان ناهمسانگردی مشاهده شده در تراکم کوبشی و کمترین میزان ناهمسانگردی مربوط به تراکم ارتعاشی بوده است.

در این تحقیق نقش ناهمسانگردی ساختاری ناشی از نورد سرد بر میزان تابیدگی و اعوجاج یک فولاد ابزار گرم کار مورد استفاده در قالب سازی قبل و بعد از عملیات حرارتی سخت کاری مورد مطالعه واقع شد. برای عملیات سخت کاری از فرآیند مارتمپرینگ پله ای استفاده شد. میزان تابیدگی در سه وضعیت شامل پس از ماشین کاری، پس از تنش گیری و پس از مارتمپرینگ از طریق فاکتور تختی مورد سنجش واقع شد. به منظور بررسی تاثیر ناهمسانگردی بر میزان اعوجاج فولاد، بسته به جهت نورد نمونه هایی در سه وضعیت هندسی تهیه شدند. میزان تابیدگی در نمونه ها قبل از مارتمپرینگ بسیار ناچیز و تابع جهت گیری نمونه ها نبوده و یک خاصیت همسانگرد می باشد. نتایج نشان داد که انجام مارتمپرینگ موجب اعوجاج فولاد شده و این تابیدگی بسته به هندسه نمونه برداری متفاوت است که مبین آن است که تابیدگی در فولاد سخت شده یک خصوصیت ناهمسانگرد است. کمترین اعوجاج مربوط به نمونه هایی بود که عمود بر جهت نورد تهیه شده بودند. اندازه گیری سختی نمونه ها نشان داد که برخلاف تابیدگی، سختی قبل و بعد از سخت کاری یک ویژگی همسانگرد و مستقل از جهت نمونه برداری است.

در این پژوهش، ناهمسانگردی مغناطیسی سیم کبالت پایه مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از مغناطیس سنج ارتعاشی برداری (VVSM) استفاده شد که می تواند مولفه های مغناطش در راستای طولی و عرضی را همزمان اندازه گیری کند. میدان مغناطیسی با زوایای مختلف نسبت به محور سیم اعمال شد و مغناطش، همزمان در دو راستای X و Y اندازه گیری شد. با افزایش زاویه اعمال میدان و راستای سیم، مولفه مغناطش در راستای X کاهش و برعکس مولفه مغناطش در راستای Y افزایش را نشان داد. نتایج به دست آمده، با توجه به ساختارهای مغناطیسی غیر معمول حوزه های سیم، توضیح داده شد.